Yorgunluk.
Evrensel Yorgunluk.
Damarlarımızda nazikçe geziniyor.
Yorgunluk.
Doyumsuz.
Kana susamış kene gibi.
Her düşünceyi emer,
Anestezi de bırakır.
Yorgunluk.
Bir noktaya dönüşüyor, bir tire,
koyu bir sesli harfe ve virgüle.
Mürekkebi kurur,
yaprakları sarıya döner.
Yorgunluk.
Terli, buruşuk ve üzgün.
Yavaşça küfür eder ve sonra kendini çarmıha gerer.
Yorgunluk bir mum yakar ve üzerine kül serper.
Siyah giyinir ve ağlar.
Yorgunluk davetsiz bir misafirdir.
Plié ve şerefe ile veda eder.